Chepo Vilapriño op Aconcagua Radio: "Bipolaire stoornis is niet alleen een emotioneel probleem."

"Mensen gebruiken vaak de woorden 'bipolair' of 'depressief' om stemmingswisselingen te beschrijven, maar het zijn eigenlijk ziekten", begon Vilapriño zijn lezing bij Aconcagua Radio . Hij benadrukte dat een bipolaire stoornis een pathologische en permanente verandering in de energie van de hersenen met zich meebrengt, waardoor het een chronische ziekte is, in tegenstelling tot depressie , die zich niet per se op deze manier ontwikkelt.

Volgens de specialist komt verwarring veel voor in het sociale en politieke discours. "Er wordt bijvoorbeeld gezegd dat de president bipolair is omdat hij drastische beslissingen neemt. Dat is geen bipolaire stoornis. Iemand met de stoornis zou die uitvoerende functies niet permanent kunnen behouden," merkte hij op.

Over de oorsprong van de stoornis legde Vilapriño uit dat er een genetische aanleg is: "Als er familieleden zijn met een depressie of een bipolaire stoornis, is de hersenen kwetsbaarder. Wanneer deze kwetsbaarheid gepaard gaat met maandenlange aanhoudende stress, beginnen de hersencircuits te haperen en ontstaan ​​er episodes." Deze episodes kunnen depressief of manisch zijn en wekenlang aanhouden.

De diagnose, waarschuwde hij, komt niet altijd meteen. "In de meeste gevallen maken patiënten jarenlang herhaalde depressieve episodes door – twee of drie per jaar – zonder dat de diagnose bipolair wordt gesteld. Pas na zeven of acht episodes treedt de eerste euforische stemming op, en dan wordt het bevestigd", legde hij uit.

Vroege detectie kan gebaseerd zijn op factoren die wijzen op verdenking: familiegeschiedenis, seizoensgebondenheid (lente of herfst) of specifieke situaties zoals postpartum. "Wanneer een tweede depressieve episode met deze factoren wordt waargenomen, kan de arts voorspellen dat het om een ​​bipolaire stoornis gaat. En dan verandert de strategie: er worden geen antidepressiva voorgeschreven, maar stemmingsstabilisatoren," legde ze uit.

Wat betreft ondersteuning benadrukte Vilapriño het belang van het aanpakken van alcohol- en drugsgebruik. "Veel patiënten gebruiken het als zelfmedicatie, voordat ze een arts raadplegen, en dit verergert de ziekte", waarschuwde hij.

De impact op het dagelijks leven is ernstig: "Het gaat hier niet om iemand die verdrietig is. We hebben het over mensen die niet uit bed kunnen komen, die niet naar hun werk kunnen, die niet meer genieten van dingen waar ze vroeger blij van werden, zelfs van hun kinderen," beschreef hij. Deze episodes kunnen, als ze niet behandeld worden, twee of drie maanden duren en zich meerdere keren per jaar herhalen. "De persoonlijke en familiale schade die ze veroorzaken is enorm," concludeerde hij.

Luister hier naar het volledige artikel en luister live naar de radio via www.aconcaguaradio.com